29-01-1938 r. – generał Wincenty Kowalski zostaje dowódcą 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie, którą dowodzi w czasie kampanii wrześniowej. |
|
 |
W maju 1937 objął dowództwo 8 Dywizji Piechoty w twierdzy Modlin. 28 stycznia 1938 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie, którą dowodził w czasie kampanii wrześniowej. Od 3 września dowódca GO „Wyszków”. 24 września pod Tarnawatką dostał się do niewoli niemieckiej. Wojnę spędził w obozie jenieckim Murnau. Po wojnie wyemigrował do USA i osiedlił się w Nowym Jorku[4], gdzie brał aktywny udział w środowisku kombatantów. Był między innymi prezesem Rady Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, prezesem Polskiej Bratniej Pomocy i członkiem Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej. W latach 1956–1963 był dyrektorem Instytut Józefa Piłsudskiego. Po śmierci jego prochy zostały 6 września 1986[4] przeniesione na cmentarz wojskowy w Kałuszynie. |
30-01–1913 r. – we Lwowie zmarł Władysław Bełza |
|
 |
Urodził się 17 października 1847 r. w Warszawie. W Krakowie był lektorem ociemniałego Wincentego Pola. W Poznaniu założył pismo „Płomyk” i przeciwstawiał się germanizacji Polaków. Od 1872 r. we Lwowie. Redagował i wydawał pismo „Płomyk”. Pracował w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Współtwórca Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza i Wydawnictwa Macierzy Polskiej. Autor „Katechizmu dziecka polskiego” (Kto ty jesteś? Polak mały). Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu łyczakowskim. |
|
30-01-1948 r. – został zamordowany Wojciech Lis ps. „Mściciel”. |
|
 |
Urodził się w 1913 r. W 1942 r. pobił oficera niemieckiego. Ukrywał się do 1943 r. W tym czasie w partyzantce. Pozostawał w NOW/NSZ. Uczestnik akcji „Burza”. Aresztowany w 1944 r. przez NKWD i osadzony w więzieniu w Mielcu, skąd uciekł. Od połowy 1946 r. w WiN. Zamordowany w wyniku prowokacji UB. |
|
30-01-1956 r. – z więzienia zwolniony zostaje Bolesław Jabłoński ps. „Kalia”. |
|
 |
Urodził się 06.10.1909 r. W 1940 r. przebywał we francuskim obozie wojskowym gen. S. Maczka. Brał udział w bitwie o Narwik. Jako cichociemny został zrzucony do Polski w nocy 1/2.09.1942 r. Od 1943 r. szef wywiadu Okręgu Łódzkiego AK „Barka”. Aresztowany w lutym 1945 r. przez sowiecki kontrwywiad. Zwolniony w listopadzie. Aresztowany ponownie w stycznie 1949 r. Skazany na 9 lat więzienia 1950 r. Zwolniony na mocy amnestii. Zmarł 12.03.1982 r. Odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari kl. V i trzykrotnie Krzyżem Walecznych. |
|
31-01-1946 r. – aresztowany został Gedymin Rogiński ps. „Dzielny”. |
|
 |
Urodził się 07.11.1921 r. W latach 1942-44 służył w partyzantce. Po wkroczeniu Armii Czerwonej został wcielony do „armii Berlinga”. 25.06.1945 r. zdezerterował. Utworzył oddział partyzancki z dezerterów „ludowego” WP. Przeprowadził wiele akcji rozbrajania posterunków MO. Wraz z oddziałem został ostrzelany i aresztowany przez UB. 17.07.1946 r. został skazany na kilkukrotną karę śmierci. Wyrok wykonano 31.08.1946 r. |