25-05-1947 r.- aresztowany został Franciszek Dzięgielewski ps.”Dziewanna””
|
 |
Urodził się 09.01.1918 r. Brał udział w wojnie obronnej w 1939 r. W czasie okupacji niemieckiej, żołnierz AK. Od lata 1946 r. w oddziale zbrojnym „Cichego”. Brał udział w wielu akcjach. W marcu 1947 r skorzystał z amnestii i ujawnił się. Aresztowany. Skazany na śmierć 24.07.1947 r. Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Zamordowany 18.08.1947 r. W 2007 rok Sąd Wojewódzki w Bydgoszczy unieważnił wyrok. |
25-05-1948 r. – w więzieniu mokotowskim zamordowany został rtm. Witold Pilecki
|
 |
W latach 1918-1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. We wrześniu 1939 r. walczył w kawalerii 19 i 49 DP. Od 1939 r. w Tajnej Armii Polskiej. We wrześniu 1940 r. dał się schwytać Niemcom i trafił do obozu w Oświęcimiu. Organizował konspirację więźniów i ucieczki z obozu. W kwietniu 1943 r. sam uciekł. Walczył w Powstaniu Warszawskim. Był jeńcem obozu w Murnau. Powrócił do kraju. Aresztowany przez UB 8.05.1947 r. 15.03.1948 r. skazany na śmierć |
25-05-1945 r. – w Lesie Stockim rozbita została grupa operacyjna NKWD i UB przez zgrupowanie mjra Mariana Bernaciaka ps. „Orlik”
|
 |
Urodzony 6.031917 r. w Zalesiu k. Ryk. Po Szkole Podchorążych Artylerii w Zambrowie przydzielony do 2. Pułku Artylerii Ciężkiej w Chełmie. We wrześniu 1939 r. wzięty do niewoli we Włodzimierzu Wołyńskim. Po ucieczce i powrocie do Zalesia w konspiracji ZWZ-AK. Od jesieni 1943 r. dowódca 1. kompanii 1. batalionu 15. Pułku Piechoty „Wilków”; AK. 26.07.1944 r. opanował Ryki i Główną Składnicę Uzbrojenia nr 2 w Stawach. Wyruszył na pomoc Warszawie; zatrzymany przez sowietów. Od września 1944 r. walczył z okupantem sowieckim i UB. Po rozwiązaniu AK podporządkowany Delegaturze Sił Zbrojnych, od września 1945 r. w Zrzeszeniu „Wolność i Niezawisłość” jako zwierzchnik wojskowy na terenie Inspektoratu Puławy. 24.05.1945 r. w Lesie Stockim Zgrupowanie „Orlika” rozbiło grupę operacyjną NKWD i UB. 24.06.1946 r. ranny podczas ucieczki przed oddziałami wojska i milicji. Umarł na polach Piotrówka. 4.07.1946 r. jako Marian Biernacki pochowany na cmentarzu bródnowskim w kwaterze 45N. |
27-05-1895 r. – w Nasutowie pod Lublinem urodził się Karol Ziemski
|
 |
Po ukończeniu Gimnazjum im. Staszica w Lublinie powołany do wojska carskiego. Walczył na froncie rumuńskim. W 1918 r. w I Korpusie gen. J. Dowbór-Muśnickiego. Wraca do Polski. Od końca 1918 r. w Wojsku Polskim. Obrońca Lwowa. Za wojnę polsko-bolszewicką dwukrotnie odznaczony krzyżem Virtuti Militari. W 1939 r. obrońca Modlina. Zwolniony z oflagu jako ranny. Działał w konspiracji warszawskiej jako Wachnowski. W powstaniu warszawskim dowodził obroną Starego Miasta. Po kapitulacji powstania w niewoli niemieckiej, a po wyzwoleniu obozu kieruje Polską Misją Łącznikową w brytyjskiej strefie okupacyjnej Niemiec. Po wojnie na emigracji. W Londynie współorganizuje Stowarzyszenia Polskich Kombatantów i Koła AK. W 1964 r. generał W. Anders awansował go na stopień generała brygady. Nigdy nie wrócił do Polski. Umarł 17.01.1974 r. Pochowany na cmentarzu Kenstington w Londynie. |