28-06-1946 r. – w walce zginął Zdzisław Badocha ps. „Żelazny”

Urodził się 23.03.1925 r. w Dąbrowie Górniczej. Od 1942 r. w podziemiu zbierał broń dla oddziału por. Antoniego Burzyńskiego „Kmicica”. Od 1943 r. zastępca dowódcy 9 Patrolu 23 Ośrodka Dywersyjnego. W marcu 1944 r., po dekonspiracji, w V Wileńskiej Brygadzie AK. W lipcu 1944 r. wcielony do ludowego WP. W październiku 1944 r. ponownie w konspiracji. Od kwietnia 1946 r. na Pomorzu dowódca szwadronu. Paraliżował działalność administracji komunistycznej, bezpieki i wojska. Największym sukcesem była akcja rozbicia posterunków milicji na terenie powiatów Starogard Gdański i Kościerzyna 19.05.1946 r. 10.06.1946 r. szwadron zaatakował siły UB i MO we wsi Tulice, a „Żelazny” został ciężko ranny.

28-06-1946 r. – zamordowany został Marian Pluciński ps. „Mścisław”

Urodził się 10.05.1912 r. Brał udział w wojnie obronnej 1939 r. 20.09.1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej, z której uciekł. Rozpoczął pracę konspiracyjną w ZWZ w Wilnie. Od marca 1944 r. w V Wileńskiej Brygadzie AK. Od sierpnia 1944 r. dowodził partyzanckim oddziałem samoobrony. Po rozwiązaniu oddziału wyjechał do Białegostoku. Uczestniczył w wieku akcjach. 21.04.1946 r. aresztowany w wyniku donosu. Skazany 25.06.1946 r. na karę śmierci. Wyrok wykonano

28-06-1953 r. – święcenia kapłańskie przyjął Romuald Warakomski ps. „Hilary”

Urodził się 01.09.1908 r. W grudniu 1939 r. wstąpił do AK. Od 1945 r. przebywał w Warszawie. W marcu 1947 r. zwolniony z działalności konspiracyjnej. W kwietniu wstąpił do karmelitów bosych w Czarnej. Przyjął święcenia kapłańskie. Inwigilowany przez tajnych współpracowników – braci zakonnych. Latem 1958 r. ujawnił go agent, były działacz Okręgu Wileńskiego AK. Wskutek pracy operacyjnej SB zrezygnował z życia zakonnego. Zmarł 20.06.1986 r.

29-06-1941 r. – w Nowym Jorku zmarł Ignacy Jan Paderewski

Urodził się 6 listopada 1860 r. w Kuryłówce na Podolu. Absolwent Instytutu Muzycznego w Warszawie. W 1892 r. zamieszkał w USA i zyskał sławę wybitnego pianisty. Przeniósł się do Szwajcarii. W 1910 r. odsłonięto w Krakowie pomnik bitwy pod Grunwaldem autorstwa Antoniego Wiwulskiego, którego wykonanie sfinansował Paderewski. W czasie I wojny działał na rzecz Polski. W sierpniu 1917 r. został przedstawicielem Komitetu Narodowego Polskiego na USA. Jego przyjazd do Poznania w grudniu 1918 r. stał się impulsem do wybuchu powstania wielkopolskiego. 16 stycznia 1919 r. został premierem rządu RP. Reprezentował Polskę na konferencji pokojowej w Paryżu. Po wybuchu II wojny został przewodniczącym Rady Narodowej RP w Londynie. Zmarł na zapalenie płuc. Pochowany w Waszyngtonie, a 29 czerwca 1992 r. jego ciało złożono w katedrze św. Jana w Warszawie.