 |
Urodził się w rodzinie Mieczysława Mariana Komorowskiego herbu Korczak i Wandy Prawdzic-Zaleskiej. W 1913 ukończył gimnazjum we Lwowie i w tym samym roku rozpoczął karierę wojskową
Pod koniec 1939 stworzył w Krakowie konspiracyjną Organizację Wojskową i kierował nią do stycznia 1940, kiedy podporządkowała się ZWZ. Komendant Obszaru Kraków ZWZ, od 8 lutego 1940 generał brygady, po dekonspiracji i przedostaniu się latem 1941 do Warszawy zastępca komendanta głównego ZWZ – dowódcy AK. Od jesieni 1941 do czerwca 1943 był również komendantem Obszaru Zachodniego, obejmującego okręgi: poznański i pomorski.Generał Dywizji Wojska Polskiego Komendant Główny AK, Naczelny Wódz, premier RP na Uchodźstwie, kawaler Orderu Orła Białego i Virtuti Militari
|
 |
Uczestniczył w bitwie nad Bzurą. Od 1940 r. działał w ZWZ Okręgu Lublin. W 1941 r. zorganizował na Wołyniu ekspozyturę wywiadu KG ZWZ. W Powstaniu Warszawskim dowodził kompanią „Ziuk”. W 1945 r. ujawnił się i wstąpił do WP. W listopadzie 1949 r., z powodu swej przeszłości, został zwolniony i przeniesiony do rezerwy. Aresztowany przez Informację Wojskową i 5.10.1951 r. skazany na dożywocie, zmienione na 15 lat więzienia. 28.03.1956 r. warunkowo zwolniony. W 1989 r. został prezesem Tymczasowego Zarządu Okręgu Oddziału Zachodnio-Pomorskiego Stowarzyszenia Żołnierzy AK. Zmarł 14.11.2003 r. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari kl. 5. Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderem Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
|