Władysław Migdał

Urodzony 6 grudnia 1925 r. w Kłaju, ps. „Leliwa”, „Mit”, „Ordon”.

Żołnierz oddziału NSZ Jana Dubaniowskiego „Salwy”. Ujawnił się w marcu 1947 r. Ponownie wstąpił do oddziału „Salwy” w sierpniu 1947 r. Po śmierci dowódcy we wrześniu 1947 r. przeszedł pod rozkazy Eugeniusza Gałata.

Aresztowany 7 grudnia 1947 r. w zasadzce w Kłaju, zorganizowanej przez bocheńskie UB. Towarzyszący mu Józef Garścia ps. „Zryw” popełnił samobójstwo.

4 marca 1948 r. skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie, w składzie: por. Władysław Sieracki – przewodniczący, st. strz. Zenon Tarczewski, strz. Bronisław Peślak – ławnicy, na pięciokrotną karę śmierci. .

Zastrzelony 11 maja 1948 r. w więzieniu Montelupich w Krakowie przez Henryka Michalika, komendanta warty więzienia. Pochowany razem z Eugeniuszem Gałatem na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, kwatera LXXIX, rząd 8, grób 37.

Źródła:
IPN Kr 425/373
IPN Kr 425/159