01-07-1913 r. – urodził się Roman Kisiel ps. „Sęp”

Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Organizował konspiracyjne struktury. Utworzył Straż Chłopską, przekształconą w Bataliony Chłopskie. Po scaleniu wszedł ze swoim oddziałem do AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej organizował Straż Obywatelską i posterunki MO. We wrześniu 1944 r. przeszedł do konspiracji. Ujawnił się 14.07.1945 r. Aresztowany 29.04.1946 r. Podpisał zobowiązanie do współpracy i w czerwcu 1946 r. wyszedł na wolność. Ponownie aresztowany w październiku 1947 r. za przynależność do WiN. Po uwolnieniu ukrywał się. W 1950 r. utworzył Polskie Powstańcze Siły Zbrojne. W 1952 r. aresztowany. Skazany na karę śmierci zmienioną na 15 lat więzienia. Wypuszczony w 1956 r. W 1965 r. podjął współpracę z SB pod ps. „Roman”. Zmarł 3.01.1981 r.

01-07-1948 r. – aresztowany został Lucjan Minkiewicz ps. „Wiktor”

Urodził się 13.12.1918 r. Brał udział w wojnie obronnej 1939 r. Od marca 1940 w ZWZ-AK. Od stycznia 1944 r. w VI Wileńskiej Brygadzie AK, później w V.Wileńskiej Brygadzie AK. Po jej demobilizacji pozostał w terenie. Aresztowany wraz z żoną. 21.11.1950 r. Skazany na 8-krotną karę śmierci 9.12.1950 r. Zamordowany 8.02.1951 r.

01-07-1952 r. – zamordowany został por. Franciszek Krawczykowski ps. „Adamczyk”

Urodził się 29.09.1906 r. Od 1941 r. w konspiracji. Od 1943 r. popełnił służbę w Centrali Służby Wywiadowczej Dowództwa NSZ. W 1944 r. został mianowany szefem Oddziału II Okręgu Częstochowa NSZ. Od 1945 r. pełnił funkcję szefa II Wydziału Okręgu Poznań NSZ. Aresztowany 16.07.1945 r. Skazany na 10 lat więzienia. Karę zmieniono na 5 lat. Zwolniony w marcu 1947 r. Ponownie aresztowany w maju 1949 r. 12.07.1951 r. skazany na karę śmierci.

02-07-1947 r. – premierem Rządu RP na Uchodźstwie został gen. Tadeusz Komorowski ps. „Bór”

Urodził się 1 czerwca 1895 r. w Chorobrowie. W 1913 r., po ukończeniu gimnazjum rozpoczął służbę w wojsku austriackim. W I wojnie walczył na frontach: rosyjskim i włoskim. Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Walczył z Ukraińcami i bolszewikami. Po wojnie żołnierz zawodowy. Uczestnik igrzysk olimpijskich w 1924 r. w Paryżu (jeździectwo). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r. Od 1940 r. kierował Organizacją Wojskową w Krakowie, która weszła w skład Związku Walki Zbrojnej. 17 lipca 1943 r. został Komendantem Głównym Armii Krajowej. Wydał rozkaz rozpoczęcia powstania w Warszawie. Od 5 października 1944 r. w obozie jenieckim, został uwolniony w kwietniu 1945 r. Na czele rządu w Londynie stał do 7 kwietnia 1949 r. Zmarł 24 sierpnia 1966 r. w Buckley w Wielkiej Brytanii. Pochowany w Londynie.