Rada WIN w Bochni

Utworzone we wrześniu 1945 r. Zrzeszenie WiN obejmowało zasięgiem działania teren całego kraju, jednakże najsilniejsze struktury nowej organizacji powstały na terenie Białostocczyzny, Mazowsza, Lubelszczyzny, Rzeszowszczyzny i w Krakowskiem. Nawet na tym tle ziemia krakowska wypadała najokazalej, gdyż na terenie dawnego woj. krakowskiego udało się stworzyć siatki terenowe praktycznie we wszystkich powiatach. Powiat bocheński w strukturach WiN podporządkowany był okręgowi (w nomenklaturze WiN-owskiej – wydziałowi) krakowskiemu wraz z powiatami brzeskim, dąbrowskim i tarnowskim. W interesującym nas okresie okręgiem dowodził kpt. Wojciech Szczepański „Bartosz”, a sprawami organizacji siatki terenowej zajmował się Zbigniew Zawiła „Rawa” – kierownik organizacyjny Okręgu. Z pomocą Wiktora Gawrylarza „Boruty” – członka grupy studenckiej WiN w Krakowie „Rawie” udało się nawiązać kontakt z Feliksem Kornasiem, podporucznikiem AK, który w czasie okupacji pełnił funkcję zastępcy inspektora powiatowego Wojskowej Służby Ochrony Powstania (WSOP) w Bochni. Kornaś był znajomym Gawrylarza z okresu partyzantki, dlatego został polecony „Rawie” jako osoba godna zaufania. Feliks Kornaś po zakończeniu wojny pracował w fabryce naczyń kamionkowych w Bochni na stanowisku buchaltera i w tej to fabryce w lutym 1946 r. doszło do spotkania, które stało się początkiem istnienia WiN na terenie Bochni. „Rawa” zaproponował Kornasiowi objęcie funkcji kierownika Rady Bochnia WiN, na co ten wyraził zgodę, przyjmując konspiracyjny pseudonim „Lis”.

Kornaś został zapoznany z założeniami ideowymi organizacji oraz poinstruowany o formach działalności, które winien rozwinąć w pierwszej kolejności. Do jego obowiązków należała budowa siatki organizacyjnej na terenie wszystkich gmin powiatu oraz stworzenie siatki informacyjnej, zbierającej dane na temat sytuacji społeczno-politycznej (działalności legalnych i nielegalnych ugrupowań politycznych, zdarzeń mających miejsce na terenie powiatu, nastrojów społecznych itp.) ale także pozyskującej wiadomości na temat przeciwnika, czyli w pierwszym rzędzie UB i MO. „Lis” jako pierwszego pozyskał do współpracy swego dawnego przełożonego z partyzantki Piotra Włoska – w okresie okupacji inspektora powiatowego WSOP o pseudonimie „Gołębiowski”, pełniącego także, w cywilnych strukturach konspiracji, funkcję powiatowego komendanta Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa. Włosek, zatrudniony w Starostwie Powiatowym, zorganizował spotkanie z innymi kolegami z partyzantki: Józefem Laską i Stanisławem Wójcikiem. Laska, pseudonim „Dąbrowiecki”, „Grabowski” jeszcze od czasów ZWZ kierował referatem informacji i propagandy w strukturach bocheńskiej konspiracji, a Stanisław Wójcik „Kasiarz” był jego zastępcą. Obaj także byli w ścisłej redakcji biuletynu „Sygnał Podziemny”, wydawanego przez Komendę Obwodu „Wieloryb” AK. Po zakończeniu okupacji Laska znalazł zatrudnienie w referacie wojskowym, a następnie referacie aprowizacji Starostwa Powiatowego, Wójcik natomiast pracował w urzędzie skarbowym. Na spotkanie w mieszkaniu Wójcika został także zaproszony Józef Strzałka „Kora” – będący od samego początku okupacji w strukturach lokalnej konspiracji, pełniąc w nich funkcję oficera wywiadu. Po wojnie Strzałka pracował w PKP. Wywiadowcy, nie dywersanci W czasie spotkania Kornaś zapoznał zebranych z założeniami organizacyjnymi WiN-u i przedstawił zadania, jakie postawiono przed jego bocheńskimi strukturami: przede wszystkim działalność wywiadowcza (zbieranie informacji z terenu powiatu) oraz wspieranie PSL-u przed zaplanowanym na 30 czerwca 1946 r. referendum. Powołano wtedy oficjalnie do życia Radę Bocheńską Zrzeszenia WiN, która ukonstytuowała się następującym składzie:

• Feliks Kornaś – kierownik Rady
• Piotr Włosek – zastępca kierownika
• Józef Strzałka – kierownik ds. wywiadu i łączności, łącznik pomiędzy Radą a strukturami krakowskimi WiN
• Józef Laska – kierownik ds. informacji i propagandy.